به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛ روزهای گذشته در کانال‌ها و صفحات مجازی یک خبر تلخ شنیده شد. یک خبر که طی این چندسال با وجود بارها تکرارشدن، اما هرگزی تکراری نشد و خواندنش کام خیلی‌ها را تلخ کرد. ماجرا از این قرار بود که یک پسربچه ۱۱ ساله مسجد سلیمانی به خاطر حمله سگ‌های ولگرد بعد از مدتی مجروحیت شدید طی چند روز بستری شدن در بیمارستان سرانجام جان باخت. خبری که از دریده شدن امید، آرزو و نشاط یک کودک و خانواده‌اش حرف می‌زد و در عین حال یک علامت سوال بزرگ در ذهن همه ما نقش می‌بست که طی این چند سال با وجود خبرهایی از این دست چرا همچنان پیگیری درست و درمانی برای رفع این مشکل انجام نشده! معضلی که هر سال قربانیان زیادی را به دست چنگال این حیوانات می‌سپارد و خسارت‌های جبران ناپذیری به بار می‌آورد.

حکایت یک معضل چند بعدی

وجود سگ‌های ولگرد و عدم نظارت بر آنها طی سال‌های گذشته تأثیرات منفی زیادی را در جامعه با خود به بار آورده است از احساس ناامنی در فضاهای عمومی به ویژه در میان کودکان و سالمندان که باعث می‌شود آنها تمایل کمتری برای حضور در بوستان‌ها و فضاهای عمومی پیدا کنند و حتی والدین مجبور باشند تا کودکانشان را از بازی در چنین مکان‌هایی محروم کنند تا هزینه‌های مالی برای درمان خسارات حمله سگ‌های ولگرد برای خانواده‌ها و حتی خود دولت. از تأثیرات اجتماعی که بگذریم نباید از ابعاد بهداشتی این معضل عبور کنیم که از جمله این موارد می‌شود به انتقال بیماری‌هایی مثل بیماری هاری (از مرگبارترین و درمان‌ناپذیرترین بیماری‌های ویروسی جهان) و بیماری‌های انگلی مشترک انسان و حیوان مثل کیست هیداتید و سالک اشاره کرد که مورد اول به مغز و کبد آسیب می‌رساند و دومی که یک بیماری پوستی محسوب می‌شود.

آمار هولناک ۴۰۰ هزار نفری از قربانیان حیوان گزیدگی

سال ۱۴۰۲ بود که مرکز پژوهش‌های مجلس یک آمار قابل تأمل درباره این موضوع منتشر کرد که در آن می‌گفت سالانه ۳۵ تا ۵۰ نفر به ویژه در میان کودکان براثر حمله سگ‌های ولگرد جان خود را از دست می‌دهند. از طرف دیگر دو ماه پیش بود که رئیس مرکز بیماری‌های واگیردار وزارت بهداشت طی گزارشی اعلام کرد و گفت: «واقعیت این است که آمار بیش از ۴۰۰ هزار نفر در سال که به دلیل گزش حیوانات خانگی مانند سگ و گربه نیازمند مراقبت پزشکی می‌شوند، بسیار نگران‌کننده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد حدود ۹۵ درصد موارد حیوان‌گزیدگی توسط سگ و گربه اتفاق می‌افتد و از این میزان، نزدیک به ۸۰ درصد مربوط به سگ‌هاست …از این ۸۰ درصد، سهم بالایی مربوط به سگ‌های ولگرد و بخشی دیگر مربوط به سگ‌های صاحب‌دار است که بسیاری از آن‌ها واکسینه نشده‌اند.»

چند باید و نباید مهم برای مسئولان؛ روش‌های صفر و صدی ممنوع!

آمارهای رسمی نشان می‌دهد که در سالهای اخیر تعداد حملات سگ‌های ولگرد یک روند افزایشی داشته است و مراجعه به مراکز درمانی برای تزریق واکسن هاری به یکی از دغدغه‌های اصلی نظام سلامت تبدیل شده. با این حال بسیاری از کارشناسان در این زمینه بر این باور هستند که واکنش‌های جمعی در این باره به ویژه از جانب مسئولان بیشتر مقطعی و احساسی بوده تا برنامه‌ریزی شده و پایدار! تا جایی که در بسیاری از موارد شاهد برخوردهای صفر و صدی در این موارد هم بوده‌ایم که با اعتراض شدید حامیان حقوق حیوانات همراه بوده مثل استفاده ازروش‌های غیر انسانی و کشتار مستقیم آنها که از نمونه‌های بارز آن می‌شود به کشتار سگ‌های ولگرد با آمپول‌های اسیدی در سال ۹۸ یاد کرد. برای همین کارشناسان انتظار دارند که در راستای کنترل سگ‌های ولگرد شهرداری با اجرای طرح‌های ضربتی و ساخت پناهگاه‌های مخصوص دست به واکسیناسیون و عقیم سازی زده و شرایط را برای داشتن یک فضای شهری ایمن مهیا کند.

شهروندان چه وظیفه‌ای دارند؟

اما کنار همه بایدها و نبایدهایی که جزو وظایف مسلم مسئولان محسوب می‌شود شهروندان هم برای فراهم کردن یک شرایط مطلوب در شهر موظف به انجام موارد مختلفی هستند که انجام آنها به کنترل و در نهایت بهبود شرایط کمک می‌کند. وظایف ساده‌ای مثل کنترل مدیریت پسماند خانگی و رها نکردن آنها در فضای باز یا پرهیز از غذا دادن‌های بی‌ضابطه به حیوانات خانگی که باعث افزایش جمعیت بی‌رویه آنها می‌شود و در آخر گزارش دادن به شهرداری و مراکز مرتبط؛ به گونه‌ای که با مشاهده سگ‌های ولگرد در یک منطقه از طریق تماس با سامانه ۱۳۷ شهرداری آنها را مطلع و به جمع‌آوری این حیوانات از سطح شهر کمک کنند.

با همه این‌ها باید گفت حادثه مسجد سلیمان فقط یک خبر تلخ نیست بلکه هشداری است به همه ما که اگر امروز در برابر معضل سگ‌های ولگرد بی‌تفاوت بمانیم فردا شاید قربانی بعدی در شهری دیگر باشد. حالا توپ اصلی در زمین مسئولان است، مسئولانی که باید ماند و دید که آیا اجازه خواهند داد این مرگ‌های خاموش و دردناک تکرار شود؟